Een aloude beproefde methoden is het vissen met een bal roggebrood met stroop, je maalt het roggebrood fijn met een keuken machine maar met een beetje handigheid lukt dit ook wel met je handen. Na het fijn malen het roggebrood samen met stroop of appelstroop kneden, wat op zich niet echt een prettig werkje is, maar je moet er wat voor over hebben.
Totdat je een bal hebt waar je kleinere balletjes van kan maken, je neemt een stevige haak en kneed er een bal omheen. Zeker weten dat je er karper mee vangt.
Deeg bol:
Een deeg bol kan overal van gemaakt zijn, als voorbeelden kunnen we bij een boerenbont een zak brokken kopen zoals katten- honden- paarden- konijnen- schapen- varkens- brokken. Vele hengelsportzaken hebben verschillende gemalen voer op voorraad.
Kortom te veel om op te noemen, deze brokken zijn verpakt in zakken van 20kg en per sessie kunnen we ongeveer 3kg malen met een speciale droogvoer molen. We kunnen deze brokken overgieten met kokend water zodat de brokken uit elkaar vallen.
Dan gaan we met de handen erin om dit alles lekker te mengen en te kneden en we hebben een perfect karperaas dat met behulp van een klein korstje rechtstreeks op de haak kan. Het is een oudere aassoort die niet veel meer gebruikt wordt maar daarom juist nog steeds perfect werkt.
Het is alleen toepasbaar in een actievere vorm van karpervisserij en ook om die reden wordt van het gebruik afgezien. Vooraf kunnen we deze deegbollen gaan voeren, 50 per stek want ook de witvis lust er wel pap van. Je kunt bijvoorbeeld 3 karpers vangen en daarnaast vele bijvangsten van brasem en zeelt. Leuk is wel dat je met dit aas ook de kleinere karpers vangt die minder als 1000 gram wegen.
Je kunt de deegbol vermengt met bijvoorbeeld wat mais ook rond je lood kneden zodat het als lokaas gebruikt wordt. Deze methode, “The Method” is een vistechniek, die net als vele andere karpertechnieken, zijn oorsprong heeft gevonden in Engeland. Het is een eenvoudige manier om op (kleinere) wateren snel grote hoeveel vis op je stek te krijgen met de inzet van een method feeder.
Op de afbeelding een bol deeg gemaakt van hondenbroken, duidelijk te zien is de aanwezigheid van hennep, ma?s en kikkererwten. Er zijn vele mogelijkheden, het voer is aanzienlijk goedkoper als de prijzen per/kg die de boilie boeren hanteren. De bol deeg is zwaar genoeg om in te gooien, lood als werpgewicht is niet nodig echter moet je wel een beetje oefenen.
Boilies:
Een Boilie balletje, kortweg boilie is een klein balletje deeg dat wordt gebruikt als aas bij het vissen op bijvoorbeeld karper. De boilie is, zoals de naam al zegt (boil = koken), een gekookt aas. Boilies worden gemaakt van een verscheidenheid aan meel soorten.
Deze melen worden dan vermengt met eieren die ervoor zorgen dat na het kook proces de boilie goed bij elkaar blijft en een harde buitenkant krijgt. Door deze harde buitenkant is vrijwel alleen de karper nog instaat deze balletjes te kraken met zijn zogenaamde keeltanden. Vaak worden er aan boilies flavours (zoete geurstoffen) toegevoegd, zodat deze een grotere aantrekkingskracht hebben op de vissen.
Boilies zijn zeer handig om mee te voeren en bovendien hebben ze het nodige gewicht om verre afstanden mee te werpen. Er was een tijd dat er nog geen boilies waren: het pre-boilietijdperk.
De uitvinding van het hair-rig systeem waren Lenny Middleton (afbeelding rechts) en zijn vismaat Kevin Maddocks.
Het zijn deze twee heren die in 1980 op zoek waren naar een manier om te vissen met hardere aassoorten zoals mais, pinda’s en andere noten die over een grotere afstand ingegooid konden worden. Voor 1980 viste men voornamelijk met kaas, aardappel of deegbollen op de karper, het nadeel van deeg was dat het vrij gemakkelijk van de haak viel. Zeker als het een tijdje in het water had gelegen en witvis het had gevonden. Door de het hardgekookte bolletje deeg aan een hair te hangen was dat probleem opgelost, het harde bolletje deeg op de haak was geen optie. De hair werd gemaakt van de hoofdharen van de vrouw van Kevin Maddocks Brenda!
Het duurde echter enige tijd voor de algemene Karpervissen gemeenschap te horen kreeg over dit alles. De eerste publieke vertoning van het hair-rig werd door Lenny Middleton in het tijdsschrift ‘Grof Angler’ gepubliceerd in eind 1981. De boilie werd uitgevonden door een andere Engelsman Fred Wiltons en dit alles maakt het hair-rig systeem in combinatie met o.a. de bolie een klassiek Engelse aanpak.
Bij het hair-rig systeem kan de haak volledig vrij blijven van het aas dat in de lengte van de vislijn zich uitstrekt langs de onderkant van de haak.
Schets van Lenny Middleton’s Hair-Rig
Als aas wordt dan een boilie gebruikt, dat aan de haak wordt gehangen met een dun draadje: een hair-rig. Er is weinig wat de karper niet lust qua voedsel. De karper kan uitstekend ruiken en proeven, en kan zijn voedsel probleemloos vinden. De karper eet eigenlijk alles wat maar te eten is en zich in het water bevindt. Dat is makkelijk, over aas hoef je dan niet echt lang na te denken, hij pakt toch alles. Feitelijk is dit waar, maar toch zal het ene aas beter vangen dan het andere. Vandaar dat voor het karper vissen, meestal gebruik gemaakt wordt van boilies.
Boilies is dus selectief voedsel voor karpers. De grootte (15-22mm) en hardheid weerhoudt witvis ervan om het te pakken. Hierin schuilt de grote kracht van de boilie ten opzichte van ander aas. De boilie werd uitgevonden door de Engelsman Fred Wilton. De boilie heeft er vooral voor gezorgd dat met dit aas gericht op karper kan gevist worden.
Door het formaat aan te passen kan je er zelfs gerichter op de iets grotere exemplaren vissen. Naast het formaat is de boilie in alle persoonlijke voorkeuren aan te passen. De kleur, de grote, de geur, de smaak, het formaat de hardheid en zelfs de vorm. En mede hierdoor bestaan er vele verschillende soorten en merken. De meeste boilies zijn te groot voor witvissen en andere kleine vissen. Hierdoor worden aanbeten van kleinere vissoorten voor een groot gedeelte uitgesloten.
Je hebt ofwel de keuze uit kant en klare boilies, die je in iedere hengelzaak vindt, of je kan je boilies zelf maken. Over het algemeen is de kwaliteit van de gekochte boilies zeer goed. Toch is het fijner om te experimenteren en dus zelf boilies te maken. In geval van zelf maken kun je bijvoorbeeld 50/50 mix kopen en daarbij voeg je je eigen kleurstof, smaak en geurstoffen en je vist met een eigen gemaakt boilie zoals de Engelsman Fred Wilton het destijds ook deed.
De eerste boilies op de markt waren van Richworth met meerder smaken, Tutti Fruitti, Honey Yucatan, Salmon Supreme en Caribbean Cocktail en hier werden heel wat karpers gevangen die dat nu al lang vergeten zijn.
Kikkererwten:
De kikkererwt, kekererwt of keker, latijnse naam Cicer arietinum, engelse benaming Chick peas is een eetbare peulvrucht uit de vlinderbloemenfamilie (Leguminosae of Fabaceae) en de onderfamilie Papilionoideae of Faboideae. Het is een eenjarige plant. In Anatoli? wordt de kikkererwt al meer dan 8000 jaar geteeld. Vandaar uit werd de kikkererwt verspreid naar het Middellandse Zeegebied en India.
Velen vinden dit hét aas voor de karper. Vaak gebruikt voor lok-voer campagnes in combinatie met andere aassoorten als b.v. mais.
Kikkererwten moeten vooraf geweekt worden, het beste is om de kikkererwten ongeveer vijf uur te laten weken/wellen. Let op, de kikkererwten zetten zodanig uit, dat het gewicht met ruim een factor twee of meer wordt verdubbeld.
Daarna koken we de kikkererwten ongeveer 15-20 minuten in ruim water. Hierna de kikkererwten overgooien in koel vers water en nogmaals ongeveer 12 uur laten weken.
Kikkererwten zijn bijzonder goed geschikt om met flavours te bewerken, denk hierbij aan limonade siroop dat in vele smaken te verkrijgen is. Weken in chocolade of bijvoorbeeld koffie poeder en succes is verzekerd.
Mais:
Mais is een vrij goedkoop en makkelijk voer voor de karper. We hebben het hier wel over kippenmais en niet over mais uit blik. De kippenmais moet eerst ongeveer 2 dagen laten weken. Daarna nog een half uurtje op een laag pitje zachtjes laten doorkoken, wanneer je de mais op vol vuur kookt, zal deze openbarsten.
Mais is een gekende aassoort zowel bij de karpers als bij brasems mais wordt vaak samen met duivenvoer gebruikt, om een aan te maken. Echter als aas doet mais het ook uitstekend.
De fele kleur zorgt ervoor dat het zeer goed opvalt op haast alle bodem ondergronden. Doordat het zo goed zichtbaar is is de kans groot dat kleinere karpers sneller zullen toehappen. Zeer goed bruikbaar is de gezoete mais uit blik, wel opletten dat je het blik ook aan de waterkant kunt openmaken.
Mais is ook perfect vooraf klaar te maken met toevoeging van een een smaakje. Zo kun je vooraf een grotere partij van 5kg mais klaar maken en in kleinere zakjes invriezen, bij geschikte omstandigheden kun je direct naar de waterkant.
Je kunt uiteraard ook gezoete ma?s in blik kopen dat zeer lang houdbaar is, altijd handig om enkele blikjes op voorraad te hebben.
Tijgernoten:
Aardamandelen (Chufa) -Cyperus esculentus- toch zijn deze noten beter bekend als tijgernoten. Het is niet echt een noot maar behoord meer tot de familie van het suikerriet. Het is voor het eerst ontdekt zo`n 4000 jaar geleden en in veel meer vari?teiten. Tijgernoten zijn al lang bekend als heel gezond voedsel voor mensen, met prote?nes , natuurlijk suikers en vezels.
Het zijn de vruchten van een grasachtig gewas, dat al bij de Egyptenaren bekend was. Op de dag van vandaag wordt het hoofdzakelijk geteeld in de landen rondom de Middellandse Zee. Hieruit winnen ze een spijsachtige olie. In Spanje maakt men van de sappen een melkachtig drankje, je kunt dat proeven in bijna elke caf? in Spanje. Tijgernoten zijn oorspronkelijk afkomstig uit Afrika. Maar je vindt ze nu ook in Zuid-Europa, West-Afrika, Indie, Egypte en Brazili?.
De tijgernoten groeien net zoals een aardappel onder de grond. Boven de grond staat alleen een soort gras. Maar wat er onder de grond gebeurd daar gaat het om…. Tijgers, kampioen der partikels? Nu denken de meeste witvissers dat het een aasje is dat alleen geschikt is om karper mee te vangen, dat zouden de karpervissers wel willen ja. Naast de karper vind ook de brasem deze aardamandel lekker.
Bereidingswijze, het is erg belangrijk dat u de tijgernoten eerst 48 uur laat weken, dat wil dus zeggen 48 uur de tijgers in een emmer volledig onder water. Daarna nog een half uur laten koken. Doet u dit niet dat kan deze partikel zelfs giftig zijn voor de karper en problemen aan het spijsverteringskanaal krijgen. Dan kan er ook een karper aan dood gaan.
Koken en weken dus. U verliest er niets mee want al laat je deze wonder-noten een week in een emmer met water staan en al kookt u ze drie uur, ze blijven prima bestand tegen alle soorten witvis. Dit komt omdat ze knapperig blijven en hard. De karper is de enige die plaatkaken heeft . Een soort “noten-kraker”. Dus de tijgertjes zijn zeer selectief.
Onthoudt altijd….tijgers jagen in de natuur om te overleven en vangen altijd hun prooi…..
Kaas:
Kaas is een fantastisch aas voor de karper. Het beste is belegen kaas, deze is niet al te zacht, maar ook weer niet te hard. De kaas wordt in blokjes van een vierkante centimeter gesneden en zo op de haak bevestigt dat de punt van de haak er net uitsteekt.
Er zijn mensen die zeggen dat ze met beschimmelde kaas zeer goede vangsten hebben gedaan, maar dit is iets dat u zelf moet uitproberen. Er zijn veel verschillende soorten kaas, waar u mee kunt vissen bijv. komijnekaas, deze kaas wordt heel lekker gevonden door de karper, dit komt waarschijnlijk door de sterke geur die aan de kaas zit.
Kaas is volgens kenners het lievelingseten van de karper. De karper kan voor van alles zijn neus ophalen maar kaas zal altijd de eetlust opwekken van een gelokaliseerde karper. In combinatie met de juiste dobber en hengel, kunt u met kaas nog veel meer vangen! Kaas is een Uniek aas
Lunchworst:
Lunchworst, bij de meeste nog bekend van het merk “Smac”, is vooral in de zeventiger jaren een topaas geweest.
Maar, zoals vele vergeten aassoorten wordt ‘lunceon meat’ tegenwoordig weer gebruikt. Vooral voor karper, zeelt en barbeel is dit een traktatie. Het gerucht gaat dat het in de winter een topaas zou zijn.
Ook zo te gebruiken op de haak (kubusje snijden) maar tevens prima om een deeg mee te maken. Wederom gewoon kneden onder broodkruim en eventueel extra binden.
Aardappel:
Een eeuwenoude recept en het werkt nog steeds. Je zou denken dat een aardappel te simpel is als aassoort maar dat is beslist niet waar, bedenk maar wat er aan vooraf gegaan is voordat de aardappel de pan in kan.
Kook de aardappels niet helemaal af, dit kan indien gewenst ook in de schil gebeuren. Laat ze eventjes afkoelen en snijd het in grote brokken. Knutsel de aardappel op de haak en ook hierbij telt oefening baard kunst. Met behulp van een fleurnaald halen we de lijn door de aardappel heen en dan knopen we de haak aan de lijn. Vervolgens trekken we de haak voorzichtig in de aardappel zodanig dat de bocht van de haak nog net te zien is.
5 a 6 aardappels meenemen is doorgaans voldoende. Ook de kant en klare krieltjes doen het bij de karper bijzonder goed doen.
De aardappel is voor de brasem te groot en je vist zeer gericht op de karper die deze witte pieper op elke bodemondergrond zeer goed kan vinden.
Made & Caster:
Maden, of in de volksmond maaien, zijn de meest gebruikte aassoort in de zoetwater hengelsport. Dit komt vooral omdat men er iedere zoetwatervis mee kan vangen, en natuurlijk de prijs ervan. Een bakje made koopt men al vanaf ? 1,-. Maden kan men krijgen in verschillende kleuren. Oorspronkelijk zijn maden wit gekleurd, maar bij de gekleurde maden (ook discomaden genoemd) voegt men kleurstoffen toe.
Zelf kunt u ze kleuren door ze een dag in een madendoos te plaatsen samen met de gewenste poedervormige boiliekleurstof. Onze voorkeur gaat dan ook uit naar de natuurlijke witte maden. In vele clubs en verenigingen is het zelfs verboden om met gekleurde maden te vissen.
Een made hangt men aan de haak door de haakpunt aan de platte zijde, waar zich de twee oogjes bevinden, door het velletje te prikken. Let er vooral op dat u ze niet lek steekt. Een made is ook goed te gebruiken met andere aassoorten. Dit noemt men dan een speciaaltje. De kleine maden (voermaden) worden net voor het maken van de bollen aan het lokvoer toegevoegd. Voeg er echter niet teveel toe want deze beestjes kruipen je bollen letterlijk in de prak.
Maden bewaar je best ook koel en vooral droog, want eenmaal nat zijn deze beestjes echte ontsnappingsartiesten.
Caster:
Een caster is gewoon een verpopte made. Dit is het stadium tussen het made zijn en vlieg worden. Casters zijn normaal een drijvende aassoort, maar door het gewicht van de haak zullen ze toch langzaam zinken.
Er zijn vissers die hun casters op kleur sorteren. Hier is een algemene regel te stellen, de goudgele casters zijn vaak favoriet, maar de ene dag is de andere niet. Er zijn dagen dat de witte caster voorkeur geniet en de andere dag is de donker rode tot zwarte voor de vissen niet te versmaden.
Mooi lichtbruin lijkt in veel gevallen het beste voor hen. Eigenlijk is deze conclusie heel erg fout! Casters van dezelfde kleur hebben allemaal dezelfde zinksnelheid en zakken als ??n laag naar de bodem toe. Om een voor de vis een visueel en dus aantrekkelijkere wolk van neerdwarrelende casters te krijgen, zullen zij diverse kleuren moeten hebben. Zo bezitten we casters die verschillende zinksnelheden bezitten. Hoe lichter van kleur hoe sneller ze zinken.
De kleur van de caster is afhankelijk van de hoeveelheid daglicht. De eenmaal verpopte made, en dus de caster, zal blootgesteld aan daglicht zeer snel verkleuren. Let er dus op dat als de caster op de gewenste kleur is (geel tot goudbruin) u de casters verplaatst naar een donkere en koele omgeving, de koelkast dus.
Donkere, drijvende casters zijn alleen geschikt om als haakaas te gebruiken. Ze bevatten niet alleen meer prote?ne, door hun drijfvermogen neutraliseren ze het gewicht van de haak en kunnen ze gemakkelijk naar binnen worden gezogen door een azende vis.
Met de zinkende exemplaren, die lichter van kleur zijn, kan worden gevoerd. De zwarte casters (“floaters”, of ?killer-bait? genoemd) daarentegen blijven drijven. Maar zijn dus niet altijd waardeloos. Caster wordt vooral geapprecieerd door voorn windes en brasem.
Hennep: Bereiding en gebruik hennep: Dit is werkelijk een schitterend zaad wat vaak door de karpervissers wordt vergeten, omdat hennep bij witvissers zeer populair is. Hennep is een zaad waarop karpers verzot zijn. Samen met tijgernoten kunnen we deze partikel op elk water met vertrouwen gebruiken.
Zeker is dat de karpers op de meeste waters erin ge?nteresseerd zijn, dus als het aas hen goed zichtbaar aangeboden wordt, zult u er succes mee boeken. Hennep is echter moeilijk als haakaas te gebruiken (te klein) en daarom doet het vooral dienst als ondersteunend voer.
Voorweken: Kies jonge, flinke grote hennepnootjes. Die moeten 24 tot 36 uur voorweken in bij voorkeur ?hard? water, dus best geen regenwater. Ook leidingwater is af te raden omdat dit teveel chloor bevat wat afstotend werkt. Grondwater is best, doch bij gebrek daaraan kan ook vijverwater of natuurlijk bronwater gebruikt worden. Desnoods, als men toch leidingwater zou gebruiken, moet men dit een paar dagen laten bezinken. Een goede tip is om het water te gebruiken uit een vijver of elders waar het water helder en doorgaans goed van kwaliteit is. Een bierglas halfvol met hennep kan volstaan voor meerdere hengelpartijen voor de witvisser.
Hennep kunnen we ook als volgt bereiden: Week eerst de hennep gedurende ongeveer 12 uur en kook hem in een diepe pan met water. Laat hem maximaal 60 seconden koken en giet hem dan samen met het water in een emmer. Zodra de witte kiemen uit de zaadjes komen is het klaar voor gebruik. Laat de hennep in dit water doorweken totdat het kiemen volstaat voor je eigen voorkeur. Het spreek voor zich dat hennep van zichzelf een uitstekende geur heeft, het toevoegen van een andere flavour is onnodig. Later kun je wel een plantaardige olie toevoegen zodat het nootje wat knapperiger wordt.
Flavours: Van alle hierboven genoemde aassoorten kun je ook een eigen flavour van maken.
Gemalen vismeel wordt verkregen door gedroogde haring, makreel of sardine te malen. Het hoge eiwitgehalte van 70% of meer is een echte smaakmaker. Meng je dit met water, boter of een plantaardige olie als pinda- of zonnebloem olie dan krijg je na schudden of mixen een perfecte flavour die zeer goedkoop is.
Een eetlepel vissaus dat in de Indische keuken veel gebruikt wordt op 500 gram mix is een perfect lokvoer. Aanmaak limonade verkrijgbaar in vele smaken is ook zeer goed bruikbaar als flavour, en de koste zijn verwaarloosbaar klein.
Laat je niet gek maken het leven is al duur genoeg met de ?.
In het bovenstaande wordt duidelijk dat we doorgaans veel meer aas in huis hebben als we dachten, je kunt tegen je partner nooit zeggen “ik kan niet gaan vissen” met als reden dat je geen aas of voer hebt.
Heb jij nog tips ? Deel deze dan met collega vissers en laat het ons weten.
