Op 3 juli 2010, de WK voetbal in zuid Afrika met als topper Argentinië tegen Duitsland. Duitsland heeft de WK-droom van Maradona aan flarden geschoten en walste met 4-0 over de tweevoudig wereldkampioen heen. Dit is een van de WK-wedstrijden die de gemiddelde voetballiefhebber liever niet willen missen.
Direct na deze wedstrijd vlug weg zodat ik gewapend met een hengeltje en wat hulpmiddelen nog enkele uurtjes de polder-karpers een bezoekje kon brengen. In de lente en de zomer is het als het een beetje meezit lekker warm. De zon schijnt en het water is flink op temperatuur gekomen juist dan kun je heerlijke tijden beleven aan de waterkant. Maar niet alleen wij genieten van dit warme weer, ook de karpers.
Karpers vinden het heerlijk om te zonnen. Zeker in kleine smalle slootjes liggen karpers vaak in de bovenste laag van het water, te rusten en te chillen. Het mooie is dat ze ook te vangen zijn door middel van oppervlakte vissen. Oftewel, met een haakje en een broodkorstje of iets dergelijks.
Voor oppervlakte vissen heb je doorgaans niet veel nodig, veel van de standaard karper uitrusting kan thuis blijven. Hetgeen ik nodig had had ik al voor de WK voetbalwedstrijd klaar gezet zodat ik direct na het einde-fluitsignaal weg zou kunnen.
Als de warmte de overhand heeft en er is nauwelijks wind dan hebben bepaalde wateren mijn voorkeur om mijn water-vrienden de karpers aan de oppervlakte bezig te zien. Wat dan rest is als een Indiaan naar de waterkant en goed kijken waar de karpers zich ophouden.
Ik mag graag bij obstakels vissen, het zijn voor de karpers meestal de pleisterplaatsen. Het waterlelie veldje van gele-plomp is volgroeid en aardig dik maar “eerst eraan en dan eraf” is de uitdaging en mijn gedachte.
Heel voorzichtig loop ik langs het waterlelie-veld waaronder ik al enkele karpers had gezien en deze mogen niets merken van mijn aanwezigheid, anders is de lol voor mij snel over. Tussen deze lelies vissen is geen optie, daarvoor zijn deze planten te sterk en dan maak ik de ontsnapping kansen voor mijn vrienden alleen maar groter en dat is niet de bedoeling.
Op de foto rechts zien we in het midden dicht bij de waterlelies nog net een rugvin van een karper boven de waterspiegel uitkomen. Het is nu belangrijk om een stukje peperkoek zo voorzichtig maar ook zo dicht mogelijk bij deze rakker te deponeren.
Stilte voor de storm, hier moeten de karpers zich haast wel ophouden
Aan de rimpeling op het water kunnen we zien dat er weinig wind staat en helaas is het niet windstil, het ingooien geeft een kleine afwijking naar rechts.
Goed mikken en als het enigszins kan in een keer goed, ik wacht tot de wind een kort moment afneemt en hoewel ik me alleen waan wordt het spannend. Ik gooi bewust schuin over de lelies, het uitzicht van de karper wordt belemmerd door de grote bladeren. Als de vis toehapt is de kans groot dat deze van de lelies zal weg zwemmen omdat de weerstand in die richting het grootst is.
Let op de kringen naast de waterlelies
Op het moment van ingooien hoor ik achter me klik-klik-klik, dit geluid is voor mij in deze omgeving vreemd. Als ik omkijk zie ik dat enkele meters achter mij iemand gewapend met een fotocamera in de aanslag zit die het op mij voorzien heeft. Het geluid blijkt afkomstig van de ontspanner van deze fotocamera. Nu ik weet waar het geluid vandaan komt besef ik gelijk dat ik die als een Indiaan langs het water sluip alleen maar oog hebbend voor de karpers zelf in de gaten gehouden wordt door een fotograaf die mij als een Indiaan in de gaten houd. Ik krijg een beetje het gevoel van de jager die beschoten wordt.
Smek Smek, Kilk Klik
“klik-klik-klik hey mooie actie foto”.
Het Smekken van de karper wordt afgewisseld met het klikken van een fotocamera, van deze drijvende-sessie wordt heel toevallige een leuke foto-reportage gemaakt. Het is heel ondiep en de karper gaat meer en meer op zijn zij zwemmen omdat deze vis het drijvend stukje peperkoek hoe dan ook moet hebben.
Na enkele minuten kijken, en slechts 1 minuutje vissen wil deze karper er om begrijpelijke redenen vandoor. Direct na het toehappen zet ik de haak en de karper realiseert zich dat dit stukje peperkoek te veel was van het goede.
“Ik ben er net” zeg ik tegen de fotograaf. Die op zijn beurt zegt “Ja dat heb ik gezien”.
Bestaan er tegenwoordig ook al Paparazzi’s die het op de hengelsporters gemunt hebben, ag-ja ieder zijn hobby.
Nadat deze karper weer was teruggezet in zijn eigen vertrouwde omgeving voerde ik nog wat peperkoek-brokken om de andere karpers aan het azen te krijgen, helaas bleef het bij deze ene vangst omdat de rust op dit betrekkelijk kleine watertje verstoord was. Het WK voetbal was leuk maar dit uitstapje ook.
Het oppervlakte vissen is zeer uitdagend en vooral spannend, met een hengel en wat simpele spulletjes kun je in enkele uurtjes verschillende visplaatsen bezoeken. Watervogels hebben het ook voorzien op je broodkorsten die je aantrekt als je het lokvoer in het water gooit, zij denken we worden weer gevoerd. Voorkom altijd dat een van deze vogels je haakaas pakt.
Montage: Haal enkele meters van de lijn enkele keren door je hoofdharen zodat er een klein vetlaagje op de lijn komt, zo blijft niet alleen het aas maar ook de lijn drijven. De kans dat de karpers deze vorm van presentatie opmerken is heel klein. Maak de ogen van je hengel vooraf schoon zodat je net even iets verder gooit met heel weinig werpgewicht. Als het enigszins kan gebruik dan voor het oppervlakte vissen alleen een haak. Niks speciaals, gewoon een haakje die wat steviger is en uiteraard ook scherp. Een stevige haak kan iets meer hebben als je met tegendruk een karper bij de obstakels moet weg houden. Rig’s of andere zaken als onderlijnen zijn overbodig en kunnen we thuis laten, elektronische beetverklikkers kunnen we niet gebruiken. We houden het drijvende aas goed in de gaten en af en toe een klein beetje aan de lijn trekken om te zien of de haak nog in het drijvende aas zit.
Het aas: We kunnen vele verschillende drijvende aas-soorten gebruiken. De meest bekende is natuurlijk de broodkorst, maar honden- en kattenbrokken werken ook goed, peperkoek is hetgeen dat ik deze keer gebruikte. Als kattenbrokjes gebruik ik meestal Felix of van Tom Poes de variantjes. Onze vrienden geven veruit de voorkeur aan kattenbrokken boven welke boilie ook, tenzij deze boilie gemaakt is van gemalen kattenbrokken !
Observeren: Observeren en lokaliseren is de kunst van het oppervlaktevissen. Ervaring leert dat je weet waar deze rakkers zich ophouden en anders proberen we ze te vinden. Op de afbeelding links zien we een staartstukje boven de waterspiegel uitkomen, deze vis liet zich 10-tallen keren zien op een snel aangelegde hennepvoerstek.
Deze vis had alleen maar oog voor de hennep en verder niets. Geen pinda, boilies (verschillende smaken), mais, kaas, geen peperkoek als boilie of drijvend.
Deze vis keek er totaal niet naar om, mijn vismaat vertelde zijn vrouw aan de telefoon dat ik gek aan het worden was. Op de afbeelding rechts zien we dat de omgeving afstand van je neemt als de karperkoorts toeslaat. Heb je ze gespot dan nog is dat geen garantie, we kunnen alleen ons best doen en het is zaak om er zo dicht mogelijk bij te komen zodat je kunt ingooien, bij voorkeur net iets verder gooien en dan het haakaas voorzichtig op hun tafeltje brengen. Gebruik een petje voorzien van klep en een zonnebril met polariserende glazen, deze hebben twee voordelen: naast dat het een perfecte zonnebril is neutraliseert een polariserend glas ook nog eens hinderlijke schitteringen. En, last but not least, “laat je niet gek maken”.
Als een Indiaan: Wordt een met de natuurlijke omgeving, stil zijn en traag bewegen is heel belangrijk. Omdat de vissen ongestoord bovenin liggen kun je ze tot heel dichtbij benaderen. Gebruik donkere kleding en maak gebruik van struiken en bomen zodat je niet gezien en vooral niet gehoord wordt. Een wit of fel geel T-shirt jaagt meer karpers weg als je op die dag zou kunnen vangen. Het is zaak om te zien zonder zelf gezien te worden, dit alles het maakt het korsten een stuk spannender.
Voeren: Heb je de karpers gevonden, of je hebt het gevoel dat ze op die plaats regelmatig langs komen dan kunnen we enkele korsten met behulp van een katapult in het water schieten. Dit kunnen we ook doen op verschillende plaatsen de we dan goed in de gaten houden. Maak dankbaar gebruik van de wind om het voer en aas in die richting te brengen.
Mobiliteit: Zorg dat je mobiel blijft, oppervlakte vissen is niet statisch op een visstek, soms zit je na 5 minuten al aan de andere kant van het water of anders je pakt je spullen onder de arm en je zit 30 minuten later aan een totaal ander viswater.
