Want het is niet altijd ‘goud’ wat er blinkt:
Allebei gemeten door mijn vismaat, maar dit even terzijde. Volgens mijn vismaat waren het allebei de zelfde snoeken maar dat kon niet volgens mij, want de ?mijne? was een meter twaalf en de ?zijne? een meter negen. ?Piet, ik zeg je het is dezelfde?. Hoor ik mijn vismaat zeggen. En verdorie, de foto?s bewezen zijn gelijk. Betekent dat ?mijn? snoek net zo klein was als de ?zijne? of ?zijn? snoek net zo groot als de ?mijne?. Of ergens tussenin. Zo mooi kan vissen op snoek zijn, dat je de vis maar amper kan meten, van emotie.
Belangrijk vind ik om vertrouwen te hebben in je eigen manier van vissen waarbij het soms toch gewoon een kwestie is van die bekende lange adem. En bij die lange adem worden de oogleden wel eens zwaar, in het voorjaar of zomer is dat niet zo?n probleem, getuige de foto: Wat heb ik ?t zwaar! Want het is niet altijd ?goud? wat er blinkt aan het eind van een visdag of sessie. Dat werd me een paar dagen geleden opnieuw duidelijk gemaakt. Zo heeft een ieder wel zijn of haar favoriete stekken bij een viswater, ook ik. Maar het viel me op dat op zo?n bepaalde visplaats ik al diverse snoeken in dit geval, slepend had gevangen maar nog nooit eentje statisch mijn wil op had kunnen leggen.
En bij zo’n situatie komt dan die ‘lange’ adem om de hoek kijken. Ik had er al vijf of zes visdagen, verdeeld over twee jaar op zitten, voor die stek toen ik besloot om er toch nog maar een dagje aan te wagen. En voorwaar, de aanhouder wint, een meter zeventien. s?Winters is het soms gewoon afzien getuige deze foto die ik maakte na het vangen van, het zal eens een keer niet zo zijn, een snoek. Op een ijs en ijskoude dag in december. Het was toen rond het vriespunt met een snijdende noorderwind. Maar naar welke vis ik ook op ?jacht? ben, ik zal mijn geliefde hobby altijd met enthousiasme en de mij zo bekende passie beleven en ik weet, vele met mij. Waarbij er heus niet altijd en overal ?beet? is, maar als je in je uppie zit te wachten op dingen die misschien niet komen is er dikwijls onaangekondigd ?bezoek?, wat de visdag wat opfleurt.
Brrrrrrrrrrrr K-k-k-koud dat het was !!
Want snoeken in de winter is soms uren maken in de regen, mist en kou. En als vriend Esox de Grote het af laat weten is het toch leuk als er een winterkoninkje op je hengel komt zitten om van het uitzicht te genieten. Het is me zelfs gelukt om het kleine vogeltje op mijn hengel op de gevoelige plaat te vereeuwigen. Ik heb er alleen maar een half uur doodstil voor in mijn stoel hoeven te zitten. Mét de camera in de aanslag! Dat stilzitten lukte me prima, omdat ik die dag toch geen beet kreeg?
Copyright HSV Ons Genoegen Maaspoort en de auteur Piet Geerts
‘s-Hertogenbosch september 2009
