Camouflage middelen:
Over camouflage kunnen we niet kort zijn, omdat vissen een vorm is van op jacht gaan moeten we er voor zorgen dat we niet opvallen. Opgaan in de natuur, dit gevoel komt bij vele karper-vissers ook ongetwijfeld naar boven. De karpers die we dolgraag willen vangen mogen ons niet zien, we verjagen doorgaans meer karpers als dat we op die dag kunnen vangen. Het leuke is wel dat we de karpers graag willen zien, hoe gedragen de karpers zich als ze het gevoel hebben we zijn veilig.
Een worden met de achtergrond de bomen of wat struiken en wat al niet meer, voor de karpers wordt het hierdoor een stuk moeilijker om onze aanwezigheid te ontdekken. We kennen allemaal een oude karper visser, die alles beter weten, vervolgens lopen ze met een wit T-shirt naar karpers te zoeken. Camouflage is zeker geen overbodige luxe, ben je gewapend met een zonnebril die uitgerust is met polariserende glazen dan zie je veel meer vooral als we met het licht van de zonnestralen meekijken.
Haken al of niet chemisch geslepen:
Goede haken zijn al langer op de markt, 30 jaartjes terug hadden de karpervissers de keuze uit slechte en hele slechte haken. Door de moordende concurentie worden de (merk) haken regelmatig verbeterd. Teflon coating ook nog in de kleur camouflage groen is tegenwoordig probleemloos te verkrijgen.
De haken mochten in de jaren 80 niet zichtbaar zijn (dachten we) en met de invoering van de boillie waarbij het aas onder de haak bengelde was het geen probleem meer. Nu zijn we een stuk verder, lood is zwart of sterk gelijkend op de bodemkleuren, de haken zijn samen met de lijnen onzichtbaar geworden.
Lijnen:
Tegenwoordig zijn er vele kleuren vis-lijnen beschikbaar, voor elk water een ander kleurtje is nog te veel van het goede, echter er zijn karper-vissers die dat wel doen. Fluorcarbon is een van de beschikbare lijnen op de markt die onzichtbaar zou zijn, in een door het HSV-OGM Team uitgevoerde vergelijkingstest kwamen er verrassende resultaten naar voren maar een onzichtbare lijn hebben we helaas niet gevonden.
We bezochten vooraf verschillende beurzen en hengelsportzaken, verkregen vele verschillende stukjes losse lijn bij elkaar om later mee te testen. De verschillen tussen de onderlinge knoop en opgegeven treksterktes waren op enkele uitzonderingen na verwaarloosbaar. Wat we wel of niet kunnen zien daar liggen de grote verschillen. Fluorcarbon is zeker in het water minder zichtbaar als de standaard nylon lijnen. Maar er zijn ook hierin meerdere wegen naar Rome denkbaar, gebruiken we een backloodje op de bodem dan zwemt de karper er ook ongestoord overheen.
Lijnschuw, het bestaat:
Voelen of in dit geval juist niet voelen is hierbij heel belangrijk. Stel je het volgende eens voor, je vismaat spant een vislijn en omdat je deze vooraf niet zag is het verrassingseffect groot. Je loopt niet verder omdat je eerst wilt weten wat het is, een vis zal bij het aanraken ervan schrikken en kiest het hazenpad. Ook als de karpers lijnen zien worden ze meer en meer voorzichtig, het fenomeen lijnschuw dat bij sommige karpervissers bekent is is beslist niet overdreven.
Op de afbeelding hierboven zien we een verkleinde opname van 5 monolijnen en enkele daarvan zijn fluorcarbon of uitgerust met een fluorcarbon coating. We hebben een opname gemaakt met een zeer professionele camera, op de originele afbeelding zien we wel degelijk grote verschillen. Uiteraard is het aan de vissers zelf om te bepalen of het ook van toegevoegde waarde is, zoals verwacht zijn er altijd voor en tegenstanders. In helder water zien wij en dus ook de vissen veel meer, zien is licht en meer licht geeft ons meer zicht. Vraag het maar eens aan duikers die doorgaans graag duiken in wateren die helder zijn.
Als de lijn eigenschappen van nylon goed zijn dan is fluorocarbon met zijn lagere brekingsindex en een hogere dichtheid zeer geschikt. In het water is de aanwezigheid van fluorcarbon of een fluorcarbon-coating veel minder goed zichtbaar en ze zinkt sneller. De trekkracht is vergelijkbaar met nylon maar fluorocarbon is ook harder, waardoor er minder last is van slijtage of beschadigingen. In onze test scoorde de nylon lijnen met een fluorcarbon coating ruim voldoende en bleek op alle fronten zeer geschikt. Voor groen water adviseren we de coating met een groen glans enz…. enz… De algen, vuil en ander organisme de lijn oppikt maakt elke lijn meer zichtbaar, zo nu en dan de lijn schoonmaken met een doek is geen overbodige luxe.
Voerboten radiografisch:
Een populair hulpmiddel bij het karper vissen zijn de radiografisch bestuurbare boten, maar worden er met behulp van deze voerboot ook betere vangsten geboekt. Is de voerboot tevens uitgerust met een dieptemeter/fishfinder dan heeft de visser in een korte tijd veel informatie over het bodemverloop en de dieptes kunnen snel in kaart gebracht worden. De tijd die doorgaans verloren gaat bij het peilen en spodden is met een boot als deze niet meer nodig.
Er zijn collega vissers die zeggen dat dit niets meer met vissen te maken heeft, goed ingooien is ook een kunst die heel belangrijk kan zijn. Het vooraf uitpeilen is niet meer nodig en je leert het water veel sneller kennen zonder daarbij de rust te verstoren. De kansen worden op zijn minst groter en we gaan allemaal vissen om te vangen.
Vele voerboot bezitters weten uit eigen ervaring dat bij het gebruik van een voerboot de beet kansen niet afnemen. Je kunt zonder enig probleem vissen met kleiner en vooral lichter aas dat zoveel makkelijker op de stek gebracht kan worden. Als voorbeeld mais, hennep en andere lichtere partikels die krijg je niet zo makkelijk bijgevoerd als de afstand wat verder weg ligt. Bekijken we het gedrag van de karpers onder water dan zien we een behoorlijke schrik reactie op het moment als het lood in het water plonst. Hier zijn de karpers niet blij mee en kiezen voor een tijdje het hazenpad omdat hij niet geraakt wil worden door hetgeen in het water komt. Bij het uitvaren van het haakaas en extra voer geeft het deponeren ervan geen plons in het water, zeker voor de instant visser kan dit behoorlijk effectief zijn.
Naast de vele voordelen zijn er natuurlijk ook nadelen, de kwalitatief hoogwaardige en betrouwbare boten met dieptemeters zijn behoorlijk prijzig. De uitrusting voor de gemiddelde karpervisser is behoorlijk en ook de boot zal mee moeten naar de visstek hetgeen voor sommige visstekken een groot probleem kan zijn. Weer andere visstekken kunnen juist wel bevist worden omdat de voerboot er op uitgestuurd kan worden.
Een “nieuw” water in kaart brengen qua dieptes, plateaus, kuilen, taluds…… etc. Kijken of er vis zit en waar deze zich graag ophoud, waar zijn de pleisterplaatsen. Je kunt je lijnen uitvaren en hierbij is het een groot pluspunt dat de rig nooit “in de war” ligt ook niet bij grotere afstanden. We kunnen steeds op dezelfde plaats vissen en ook het gebruik van wat zwaarder lood is geen probleem.
Toch zijn er genoeg zaken waar je wel degelijk rekening mee moet houden. De voerboot is alleen bedoeld om de lijnen uit te varen en het voer op je voorkeurs-plaats te droppen, het geeft doorgaans veel ergernis en frustratie bij college vissers als je heel ver weg vist zodat er vele onnodige meters aan vislijn in het water ligt. Je eist hiermee niet alleen veel van het viswater op maar sportief gezien is het voor de vis geen pretje om over afstanden van 150 meter of meer over het water gesleurd te worden met alle risico’s van dien. Bij een lijnbreuk (we hebben er allemaal wel een mee te maken) laat je vele tientallen meters aan lijn in het water achter.
Meerdere hengelsportverenigingen hebben uit sociaal en moreel oogpunt voor collega vissers en vissen de reglementen zodanig opgesteld dat het uitvaren beperkt blijft tot een bepaalde maximale afstand. Bij een aanbeet van een karper blijkt dat deze vis bij een kortere afstand al moeilijk te sturen is, dat is zeker het geval als de afstanden absurd groot zijn. De kans dat je mogelijke vangst bij een collega visser de visstek gaat verstoren is behoorlijk aanwezig. Het is meer dan eens voorgekomen dat er langs bepaalde oevers behoorlijke lengtes aan vislijnen uit het water werden gehaald. Witvissers die met dunnere vislijnen vissen kwamen met regelmaat vast te zitten en raakte hierdoor hun onderlijnen en voer-korf kwijt aan iets onbekends. Door te gaan dreggen met dikkere lijnen werd duidelijk dat tientallen meters aan dikkere vislijnen de oorzaak was van het probleem. Het gebruik van voerboten bedoeld voor het langere afstand vissen is op onze verenigingswateren “not done”. Rond het jaar 2000 raakte karpervissers slaag met elkaar omdat beide heren zo’n 250 meter aan lijn hadden uitgevaren met hun visboot, de lijnen raakte verstrengeld en dat liep compleet uit de hand.
Het gebruik van GPS:
Het gps voor de voerboot is ontwikkeld om de voerboot zeer nauwkeurig naar de stek te kunnen uitvaren. Er zijn nauwkeurigheden tot op enkele decimeters behaald op stekken die zich op 170 meter vanaf de kant bevinden. Bij dit voerboot gps systeem wordt gebruik gemaakt van de meest nauwkeurige satelliet ontvanger die er bestaat. Het is verbluffend hoe nauwkeurig het voerboot gps systeem is. Tijdens het testen is gebleken dat met de voerboot op afstanden van 50 meter tot 170 meter onnauwkeurigheden werden bereikt die binnen de 50 centimeter afwijking vielen. Vislocaties worden met gps coördinaten vastgelegd en je vist bij wijze van spreken 6 maanden later op exact dezelfde spot. Het is een kwestie van tijd dat vissers de lengte en breedtegraad met elkaar gaan uitwisselen.
Beetverklikkers:
Met de komst van de elektronische beetverklikkers werd het vissen op karper al een stuk aangenamer, voorheen moesten we uren turen naar een stukje folie dat als een rondje aan de lijn hing. Kwam de folie omhoog dan was de kans groot dat een karper er met het aas vandoor wilde. Het geconcerteerd turen gaf je soms het waanidee dat je beet had, je ogen konden alleen op de folie gericht blijven. Even een bakkie koffie inschenken was alsof de duivel ermee speelde, juist dan kreeg je beet en weer een kans gemist.
De eerste simpele oplossing was een metalen blikje waar een moertje op viel als er aan de lijn getrokken werd, je kon iets meer rondkijken in de natuur. Nu kun je zelfs gaan slapen en de krijsende beetverklikkers maken je wel wakker. Je kunt tegenwoordig ook even de benen strekken of meedoen aan ochtend gymnastiek, die aanbeet (run) die horen we toch wel.
Viskleding:
En ook de kleding is belangrijk, de man op de afbeelding rechts zou in die kleding wel heel erg opvallen bij de wandelaars en collega vissers. Probeer een te worden met je achtergrond maar verraad ook je aanwezigheid niet bij de vissen, die zijn nou eenmaal schuw van aard.
Een beetje beschutte kleding die je een maakt met de omgeving kan er ook aan bijdragen dat je minder bezoek krijgt, hier zit je niet op te wachten als je kort onder het kantje vist.
