Een Delkim run versterkt tot 200 Watt:
Mark en Jan kregen te maken met een terreuraanslag van Johan en Gerry. Het gebeurde tijdens de karperkoppel wedstrijd van 2013 dit omdat Mark en Jan de vorige wedstrijd Gerry in het ooitje hadden genomen was het in deze laatste wedstrijd tijd voor een revanche. Een versterker voorzien van ingebouwde accu werd ingezet voor deze gehooraanslag-grap. Het geluid dat afgespeeld moest worden was van een Delkim, een run met en lage toon zoals Mark die gebruikte en dan de zogenaamde snelle run.
De versterker werd op slechts enkele cm afstand bij de tent van Mark en Bettina geplaatst, Bettina is de vrouw van Mark die deze keer voor de gezelligheid er graag een nachtje bijbleef zichzelf niet realiserend wat er op het programma van de grappenmakers stond.
Leuk voor Bettina, zo maakte ze nog wat mee. In de nacht van zaterdag op zondag was het windstil, in principe kon je een speld horen vallen in de Noorderplas. De versterker werd om 3:00 uur in stelling gebracht en ingeschakeld. De USB geheugenstick met hierop een mp3 opname die aan de wensen voldeed behoefde slechts in het apparaat gestoken te worden en dan gaat het los.
En zo geschiede het, een oorverdovende run galmde over de Noorderplas, Jan, Mark en Bettina lagen stijf in hun bed. Mark komt na verloop van tijd gedesoriënteerd naar buiten loopt richting zijn hengels en gaat weer terug richting zijn bed, het geluid raasde gewoon door natuurlijk. Mark bedenkt zich en gaat vervolgens weer kijken bij zijn Delkims, spreekwoordelijk gezien was hij helemaal de weg kwijt.
Hij ging aan zichzelf twijfelen, droom ik nou, is mijn sounderbox stuk, zijn de batterijen op, nee dit kan niet het gaat never nooit zo hard. Wat is dit nou weer, heb ik dat nu weer. Ook Bettina snapte er helemaal niks van “Mark wat raar, je hebt beet maar de lichtjes van je Delkims gaan niet aan”.
Houwde gij nou eens stil riep Mark geheel verbouwereerd, er klopt iets niet maar wat. Na ongeveer 40 seconden was het stil, einde mp3 opname. Zijn oren suisden ervan en nog was het niet duidelijk voor hem.
Jan had zijn tent 20 mtr verderop staan en was natuurlijk ook wakker geworden van de spectaculaire run, hij kwam deels slaapwandelend aanlopen, (zie de foto) hij was natuurlijk heel blij met deze geweldige aanbeet maar ging het niet een beetje te hard.
Iedereen vangt karper maar het zat Jan en Mark niet bepaald mee, op dit punt was de wanhoop nabij. Ook Jan snapte er niets van, dit was ongekend hard.
Mark was ook weer terug op aarde en riep, “wie staat er achter mijn tent”. Gerry riep hey Mark wij komen even wegen want we hoorde zonet dat je beet had. Vanaf dat moment worden er enkele woorden geroepen die we om PR redenen liever niet vermelden.
Mark “om koffie te komen drinken dan zien we ze niet, maar voor dit soort streken staan ze om 3:00 uur in de nacht op”. Jan “ja en dat doen ze dan gewoon bij ons, maar ik wist van niks zei Jan, ik wist dit echt niet, Mark ik wist van niks”.
Gerry zei, “nee nee Jan van Esch, jij wist het wel degelijk, ook jij zit in het complot”. Jij wilde Mark in de maling nemen net als met nummer 10″. Deze laatste opmerking was niet waar en Jan had het niet meer. De rugspieren van Jan en Mark werden weer wat losser en het viertal Johan, Jan, Mark en Gerry lagen natuurlijk dubbel.
Gerry riep Bettinna nog toe, “hey Bettinna leuk wel zo maak je nog wat mee”. Heel leuk riep Bettinna echt heel erg leuk, nog bedankt hoor. Bettinna kon vanwege de adrenaline stoot de rest van de nacht niet meer slapen, heeft een langere tijd nog wat films bekeken op haar DVD speler.
Op advies van Johan en Gerry:
Deze grap is niet voor herhaling vatbaar, stel je eens voor dat we de brul van een brulaap of de schreeuw van een wildzwijn gebruikt zouden hebben.
Voor alle Maaspoort-bewoners die het meekregen, de wedstrijd-deelnemers, iedereen wiens nachtrust danig verstoord werd.
Sorry, we zullen het nooit meer doen en Jan nog bedankt voor je medewerking.
