De grote snoek. Voor het zwaardere kunstaas had ik een nieuwe hengel aangeschaft een Shimano Beast Master van 2.70 voor 50-100 gram. Wat een fantastische hengel! Driedelig met een mooi kurken handvat en de molenhouder op de goede plaats. Het grafiet extra dik en verder perfect afgewerkt. Geen stijve pook maar nog behoorlijk soepel speciaal in de top. Ik had steeds meer zwaarder kunstaas aangeschaft: grote pluggen, bull dogs enz.
En daar zou deze hengel perfect voor zijn. Nou dat was die ook. Alleen ik was ook karper en vliegvisser waarbij het hengelgevecht met karpers, forellen en roofbleien vaak zeer spectaculair was. En dat is toch een belangrijk zo niet de belangrijkste reden om te vissen. Tenminste voor mij! En het bleek dat mooie snoeken zelfs in de 90 cm. klasse zeer weinig sport gaven aan de uitgebalanceerde krachtige Shimano. Ok?, een snoek heeft niet het uithoudingsvermogen van een karper. Alleen, had ik niet to veel hengelplezier ingeleverd alleen omdat ik met groot en zwaar kunstaas wilde vissen?
Groot aas levert grote vis op en die wilde ik graag vangen. Vooral grote snoek. Nu pakt een kleine snoek ook regelmatig groot kunstaas en een in verhouding grote snoek een mini aasje. Maar kan ik niet met relatief groot kunstaas vooral pluggen die toch gemiddeld aantrekkelijker zijn voor de grotere platbekken een manier verzinnen die mijn hengelplezier meer bevredigt?
Het inzicht kwam toen ik met mijn porta bootje het meer opging om te snoeken. Ik vind het kijken op de dieptemeter om de taluds te volgen en tegelijk wat kunstaas te slepen een leuke manier van vissen. Redelijk rustig, maar toch actief. Lekker slow en geruisloos voortgeduwd door de electro motor. Gelukkig geen grote golven anders had ik het sowieso niet aangedurfd met mijn kleine vouwbootje. Ik viste met de Shimano en de zware bulldog tangs de rand van een trog van 1.5 meter scherp naar beneden naar 9 meter. Het gat maakte een ronding waar de afgrond wat afvlakte. Vaak een mooie plek voor afwachtende grote snoek.
Een dreun op de hengel, de hengel ging krom. Een paar beuken, en daar lag de snoek al uitgeteld aan de oppervlakte. Ik pakte hem met de hand, en kon redelijk gemakkelijk de bulldog losmaken. Een mooie, 94 cm. wat een schitterende vis!
Maar toch knaagde er iets aan me. Ik pakte een andere hengel, een veel lichtere glasstok 20-25 grammer. En na wat rommelen in de kunstaasdozen pakte ik een eigenlijk iets te zware drijvende plug van 15 cm in de favoriete redhead kleur. De weerstand was behoorlijk maar ik vond het nog gaan met de 2.15 meter lange glasstok. Ik zoefde lekker door naar een rode boei waar het gat ophield en overging in een vlakte van 2,5 meter. De boei was ik vijftien meter voorbij toen de plug vastliep, bodem zeker. Maar achter de boot zag ik een grote trage draaikolk en een immense kop van een kanjer snoek keek even boven water. De plug zat dwars in de bek van de vis. Hemeltje, dit was echt groot! Een monsterlijke vrouwtjessnoek! Ze zag mij niet zitten als vriend, en van de weerstand aan haar bek hield ze ook niet. Het water bleef draaien als of er een sluis openstond, de snoek keerde en dook naar de bodem.
Daar begon ze te zwemmen. Ik werd voort getrokken. Eigenlijk had ik niets in te brengen, en mijn hard bonkte in mijn lijf. Langzaam maar zeker begon ze het gat in te zwemmen. De slip van mijn molen begon geluid te maken en mijn bootje maakte meer vaart als met de elektromotor. Ik zat gelukkig niet in de buurt van de vaargeul. Wat stond dat hengeltje krom zeg. Ik voelde de staartslagen heen en weer gaan. De snoek maakte een bocht en begon weer terug te zwemmen. In de verte lag de boei. Gelukkig was hij nog ver weg. Alleen dit monster was nog niet getemd! Rustig nou, nog meer weerstand. Ik remde de slip bij met mijn hand. Ik moest haar bij de boei weghouden. Dit gevecht leek erg op een knokpartij die ik pas met een karper in de 20 pondsklasse had gehad. Met de pen sloeg ik vast. De karper zwom zich klem op waterplanten waardoor ik de boot los moest maken.
Op de plek aangekomen vloog de karper weg naar de over kant en trok me 50 meter mee naar steigers en boten die ik steeds dichterbij zag komen Een elektromotor om tegengas te geven was er niet. Ik had hem na erg veel zweten net kunnen vangen. Oef… Eindelijk hield de snoek in. Ik zag de kop en het halve lichaam de rest van het lange lijf bleef mysterieus dieper onder water. Ook al trok ik de hengel goed krom de snoek kwam niets dichterbij. Ze pufte even uit en staarde me duidelijk vuil aan. Langzaam begon ze weer te zwemmen. Geen kopschudden of wilde bewegingen alles ging zwaar en traag.
Dat het bovenlijf dicht tegen de oppervlakte ging ze rondjes maken om de boot. Ik draaide gewoon mee. Alles onder controle dacht ik.
De camera lag vlak naast me. Snel schoot ik wat platen van mijn imponerende tegenstandster. Wat me opviel was dat ze haar kaken strak gesloten hield alsof ze de plug alsnog wilde opvreten.
De kanjer had werkelijk niet door wat er gaande was, en meende dominant te zijn. Ik keek even achterom waar de boei moest zijn. Shit! Ongemerkt waren we steeds meer naar de boei afgedreven die geankerd was op de bodem. Geen tijd meer voor de elektromotor.
Ik moest toch wat forceren. Centimeter voor centimeter kwam ze dichterbij. Mijn hand gleed onder de enorme kop die me bleef aanstaren. Eng gewoon. Maar deze kanjer zou binnenkomen. Mijn vinger haakte onder de kaak. Het bootje kapseisde bijna onder het gewicht toen ik haar binnenhees.
Ik legde het lange lichaam op de karpermat overdwars in de boot de staart gekromd. Wat een monster, de kieuwdeksels gingen langzaam op en neer, voor de rest bewoog ze niet. Een prachtig goud gemarmerd vissenlijf. Ik had nog nooit zo’n mooi gekleurde snoek gezien.
Snel maakte ik de plug los en vaarde vlug van de boei weg. Ik deed de snoek in een karper zak en liet het kwetsbare roofdier in het water zakken om even op adem te laten komen.100 meter van mij vandaan was een eiland daar zou ik haar met behulp van het statief kunnen fotograferen.Er was nog net wat zon, ik moest opschieten. Ik hees de predator binnenboord en vaarde fullspeed met de benzine motor naar het eiland waar ik het gemarmerde pronkstuk goed bewonderde en de fotoreportage maakte. Toen bracht ik haar weer snel naar het water en hield haar daar een tijd vast om te herstellen.
In het glasheldere water zag ik de scherpgetande koningin weer langzaam en statig teruggaan naar haar koninkrijk. Dit was waar om ik viste, ik wist het weer helemaal. De drijvende pluggen tussen de 12 en 16 cm., met een slanke vorm en een beperkt gewicht zodat ze goed met de wat lichtere middelzware 20-25 gram spinhengels gevist kunnen worden bleken ook attractief voor kanjersnoeken te zijn. Daarnaast gaven kleinere snoeken ook nog leuke sport. Vaak moeten er wel dreggen verwisseld worden. Een kleiner aantal van 3 naar 2 of scherpere types en dunner staal.
Grote streamers lenen zich veel minder voor trollen. En als er geworpen moet worden gebruik ik liever een lichte spinhengel dan een vlieghengel. Een geschikte vlieghengel moet in de zwaardere 8-9 klasse liggen. Hoewel deze manier in opkomst is zijn er een paar nadelen. Veelvuldig werpen met dit formaat vind ik zwaar en minder prettig. Er komt erg veel druk op polsen en schouders. Grote streamers soms met wat lood voorop kunnen zeer goed met een lichte spinhengel geworpen worden. En de snoek kan zich helemaal uitleven op het lichte hengeltje.
De Shimano is een functionele hengel voor zwaarder kunst/dood aas wat erg effectief kan zijn. Ik gebruik hem ook voor het karpervissen in sommige omstandigheden, en voor het meerval vissen is hij geschikt. Het gevecht is dan ook meer in balans en dat maakt een naar avontuur en sensatie zoekende visser helemaal gelukkig.
